Najliczniejszą grupę (83,2%) stanowią pacjenci ze zdiagnozowanym mózgowym porażeniem dziecięcym.
Wyniki średnio uzyskano w przypadku:
- 92,84% pacjentów „dobry wynik kliniczny” objawiający się wzrostem zakresu ruchu, pojawieniem się nowych lub poprawą istniejących nawyków ruchowych, tworzeniem jakościowo nowych stereotypów ruchowych lub ustąpieniem lub ograniczeniem zespołu bólowego i hiperkinezji,
- 4,34% pacjentów „satysfakcjonujący wynik”, z zaobserwowaniem poprawy poszczególnych nawyków ruchowych, a także poszerzeniem funkcji w zakresie początkowego rozwoju ruchowego,
- 2,79% pacjentów „nie zachodziły dynamiczne zmiany”,
- 0,03% pacjentów, w okolicy wcześniej nie operowanej wystąpił ból co zostało ocenione jako pogorszenie, jednak zmiany te były eliminowane na kolejnych etapach terapii.
W odniesieniu do miejscowych organicznych przykurczy mięśni lub punktów bólowych, skuteczność Metody Ulzibata wynosi średnio 97,5%.
Poza poprawą rozwoju ruchowego poprzez eliminację przykurczów mięśniowych, zauważono także dodatkowe pozytywne skutki:
- poprawę mowy (62%), żucia (49%), przełykania (50%), ruchów mimicznych (22%), czynników emocjonalnych (64%), snu (49%),
- wzrost łaknienia (58%),
- redukcję zeza (55%), łzawienia (56%), oczopląsu (22%),
- spadek częstotliwości i nasilenia napadów padaczkowych (25%),
- poprawę wzroku (17%) i słuchu (15%).